2 Sm 3,7n
Przypisy
3,7 - Harem należał do dziedzictwa po poprzednim królu (por. 2 Sm 12,8). Zamach na harem traktowano jako uzurpację praw króla (por. 2 Sm 16,21n; 1 Krl 2,13-25).3,8 - Dosł.: "głową psa, który jest Judy" - różnie się tłumaczy.
11 1 Na początku roku, gdy królowie zwykli wychodzić na wojnę, Dawid wyprawił Joaba i swoje sługi wraz z całym Izraelem. Spustoszyli oni [ziemię] Ammonitów i oblegali Rabba. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie. [...]
13 5 Jonadab mu odpowiedział: «Połóż się do łóżka i udaj chorego. Gdy przyjdzie twój ojciec, by cię odwiedzić, powiesz mu: Pozwól, by przyszła moja siostra Tamar i podała mi jeść, niechby przygotowała na moich oczach coś do zjedzenia tak, bym to widział. Wtedy przyjąłbym posiłek z jej ręki».
8 16 Joab, syn Serui, był dowódcą wojska, Joszafat zaś, syn Achiluda, był pełnomocnikiem*,